Μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς πλαστικές σακούλες. Όμως τα στοιχεία για τη χρήση της πλαστικής σακούλας και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής είναι εντυπωσιακά:
"Τα επίπεδα χρήσης πλαστικών σακουλών μεταφοράς ποικίλλουν σημαντικά στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω των διαφορών που παρατηρούνται στις καταναλωτικές συνήθειες, καθώς και την ευαισθητοποίηση σε περιβαλλοντικά θέματα. Σύμφωνα με στοιχεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το 2010, κάθε πολίτης της Ε.Ε. χρησιμοποίησε κατά μέσο όρο 198 πλαστικές σακούλες, το 90% των οποίων ήταν λεπτές (με πάχος μικρότερο από 0,05 χιλιοστά) σακούλες μιας χρήσης που είναι και οι πιο ρυπογόνες, ενώ έχουν το χαμηλότερο ποσοστό ανακύκλωσης. Την ίδια χρονιά, περισσότερα από 8 δις σακούλες στην Ε.Ε. μετατράπηκαν σε σκουπίδια, έπειτα από μία μόνο χρήση.
Στην Ελλάδα, σύμφωνα με εκτιμήσεις, αντιστοιχούσαν, το 2015, 269 πλαστικές σακούλες ανά άτομο το χρόνο, ξεπερνούμε, δηλαδή, αρκετά τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Η εκτεταμένη αυτή χρήση έχει επιπτώσεις και στον τουρισμό και την ποιότητα ζωής, ενώ επιβαρύνει και με σημαντικό κόστος τους μηχανισμούς περισυλλογής απορριμμάτων." [ΠΗΓΗ Ευρωπαϊκό Κέντρο Καταναλωτή Ελλάδος]
Είναι παρήγορο ότι δειλά αλλά σταθερά η διάθεση των καταναλωτών να αλλάξουν συνήθειες αυξάνεται. Στη Σκιάθο και στην Αλόνησο πραγματοποιούνται ήδη προγράμματα "απεξάρτησης" από την πλαστική σακούλα.
Σημαντικό ρόλο στον περιορισμό της χρήσης της πλαστικής σακούλας παίζει η Οδηγία 2015/720/ΕΕ η οποία προβλέπει διάφορα μέτρα, ένα εκ των οποίων είναι η χρέωσή της από το 2018.
Σύμφωνα με δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Περιβάλλοντος κ.Σωκράτη Φάμελλου από 1η Ιανουαρίου 2018 δεν θα επιτρέπεται η δωρεάν διανομή της πλαστικής σακούλας. Τα έσοδα από τη διάθεση της πλαστικής σακούλας θα έχει το χαρακτήρα του "περιβαλλοντικού τέλους" θα εισπράττονται από την Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων και στη συνέχεια θα αποδίδονται στον ΕΟΑΝ. [ΠΗΓΗ NEWMONEY]
Προφανώς το μέτρο χρέωσης της πλαστικής σακούλας είναι σε θετική κατεύθυνση αλλά δεν είναι αρκετό. Χρειάζεται μια διαφορετική καταναλωτική κουλτούρα αλλά και μια άλλη πολιτική συσκευασιών και διάθεσης προϊόντων στην αγορά.
Η αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει" δεν μπορεί να αποτελεί το μοναδικό "εργαλείο" αντιμετώπισης των προβλημάτων που έχουν σχέση με την ποιότητα ζωής και την προστασία του περιβάλλοντος.
Η αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει" δεν μπορεί να αποτελεί το μοναδικό "εργαλείο" αντιμετώπισης των προβλημάτων που έχουν σχέση με την ποιότητα ζωής και την προστασία του περιβάλλοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου