Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Όλυμπος: κείμενα και εικόνες δύο αιώνων

Έτος Έκδοσης: 2001, Αρ. Σελίδων: 412/ επιμέλεια:  Σ.Κουρουζίδης, Ευώνυμος Οικολογική Βιβλιοθήκη/ Κατερίνη: Πιερική Αναπτυξιακή ΑΕ
Στο βιβλίο παρατίθενται κείμενα που έχουν αντληθεί από εκδόσεις των δύο τελευταίων αιώνων. Επίσης ορισμένα κείμενα έχουν γραφτεί ειδικά για την έκδοση αυτή, ενώ ορισμένα άλλα έχουν ειδικά μεταφραστεί επίσης για την παρούσα έκδοση. Το εικονογραφικό υλικό εκτείνεται σε ένα μεγαλύτερο βάθος χρόνου.
Τα κεφάλαια του βιβλίου: 
1. Από τον μύθο και την αρχαία σκέψη στις πρώτες ανιχνεύσεις των περιηγητών: Κείμενα και μελετήματα. 
2. Ο Όλυμπος κατά τον εικοστό αιώνα: Πρώτες αναβάσεις, άνθρωποι, γεγονότα και εικόνες. 
3. Ο Όλυμπος ως σύγχρονη μυθολογία: Λόγιες αναφορές νεοελλήνων διανοητών. 
4. Ο εθνικός δρυμός του Ολύμπου και οι σύγχρονες αναζητήσεις: Φυσικός πλούτος, οικολογικά χαρακτηριστικά και χαρτογράφηση της περιοχής. 
5. Ο Όλυμπος των εκδόσεων: Εξώφυλλα βιβλίων και περιοδικών. 
6. Βιβλιογραφικά του Ολύμπου: Βασικές αυτοτελείς εκδόσεις, μελέτες, φυλλάδια και χάρτες. 
7. Ευρετήριο κυριότερων τόπων και ονομάτων.
Το εικονογραφικό μέρος του βιβλίου αποτελείται από 51 γκραβούρες, 60 καρτ ποστάλ, 53 χάρτες και 321 φωτογραφίες και εικόνες. Παρατίθενται επίσης τα εξώφυλλα από το μεγαλύτερο μέρος των εκδόσεων που αναφέρονται στον Όλυμπο.

Το βιβλίο είναι αποτέλεσμα πολυετούς και συστηματικής εργασίας  του Σάκη Κουρουζίδη Δ/ντη της Ευωνύμου Οικολογικής Βιβλιοθήκης.

Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011

Τάσος Λύτρας: "Τα ελάφια της Πάρνηθας" (Χριστουγεννιάτικο αφήγημα και συλλογισμοί)

[Φωτ.Τάσος Λύτρας. Πατήστε στην εικόνα για να μεγεθυνθεί]

Χριστουγεννιάτικο αφήγημα και συλλογισμοί
Τα ελάφια της Πάρνηθας

    Πριν από τη μεγάλη καταστροφή, συνήθιζα να πραγματοποιώ μοναχικές περιπλανήσεις στους δασικούς δρόμους και τα μονοπάτια της Πάρνηθας.
    Πολλές φορές άφηνα να με πιάνει η νύχτα, στην αρχή για να καταπολεμήσω τους φόβους του άγνωστου, που είχα ως άνθρωπος της πόλης, κι ύστερα για να απολαμβάνω τους θορύβους του δάσους που τη νύχτα παίρνουν μια εξωκοσμική υπόσταση.
    Στις περιπλανήσεις αυτές, κατά το σούρουπο, είχα πολλές φορές την ευκαιρία να παρατηρήσω και να θαυμάσω, την κοινωνική και αλληλέγγυα συμπεριφορά των ελαφιών, που δεν γνωρίζω αν έχει μελετηθεί συστηματικά. 
    Κάποτε βρέθηκα στο Πλατύ Βουνό, να περπατώ σε μια πλαγιά, όταν άκουσα χαμηλότερα ποδοβολητά που πήγαιναν κι έρχονταν. Πλησίασα, με περιέργεια και προσοχή, αντίθετα στον άνεμο. Κρυμμένος πίσω από ένα κέδρο, είχα την εξαιρετική ευκαιρία να δώ ένα τσούρμο ελαφάκια που έπαιζαν σ’ ένα μακρύ ξέφωτο. Έτρεχαν κατά μήκος του πέρα – δώθε συναγωνιζόμενα σε ταχύτητα. Ύστερα βάλθηκαν να κυνηγιούνται τρέχοντας ακανόνιστα στο ίδιο ξέφωτο κι ανάμεσα στα έλατα, πραγματοποιώντας απότομους ελιγμούς και άλματα. Πιο κεί δυό μεγάλα θηλυκά ελάφια στέκονταν και επιτηρούσαν τα παιχνίδια των μικρών. Έβλεπα ένα είδος σχολικής εκπαιδευτικής εκδρομής.  
    Μια άλλη φορά, τέτοιες μέρες Χριστουγέννων, με την Πάρνηθα γεμάτη χιόνια, βρέθηκα να περπατώ στο δασικό δρόμο πίσω από το Άρμα. Ξάφνου πρόβαλε μπρός μου, απ’ το πλάϊ του δρόμου, το κεφάλι ενός ελαφιού. Κοιταχτήκαμε. Είχα διαβάσει ότι το ελάφι είναι ζώο δειλό και περίμενα να τραπεί σε φυγή, όπως κι από την εμπειρία μου γνώριζα μέχρι τότε. Όμως αυτό συνέχισε να με κοιτά. Έμεινα ακίνητος, κολοκάθησα κιόλας αργά για να μικρύνω τον όγκο μου. Η απόσταση που μας χώριζε ήταν μικρή και, αν και πολύ το ήθελα, δεν αποφάσισα να βγάλω ούτε την φωτογραφική μου μηχανή απ’ το σακίδιο, μην το τρομάξω. Αυτό, με αργές και προσεκτικές κινήσεις βγήκε ολόκληρο στο δρόμο χωρίς να παραμερίσει το βλέμμα του από πάνω μου. Ύστερα, αφού μάλλον βεβαιώθηκε ότι δεν αποτελώ κίνδυνο, προχώρησε μέχρι τη μέση του δρόμου. Στάθηκε και κοίταξε πίσω του. Τότε, από το ίδιο σημείο, πρόβαλε ένα δεύτερο ελάφι, μόνο που αυτό ήταν τραυματισμένο. Κουτσαίνοντας, περπατούσε με δυσκολία στηριζόμενο στα τρία του πόδια. Το τέταρτο πόδι, ένα από τα πίσω, το φύλαγε ανασηκωμένο (χτυπημένο από ατύχημα ή τα σκάγια λαθροκυνηγού, ποιος ξέρει;). Σαν έφτασε δίπλα στο πρώτο προχώρησαν αργά μαζί, διέσχισαν το δρόμο και χάθηκαν ανάμεσα στα έλατα. Έμεινα κάμποση ώρα στην ίδια θέση προσπαθώντας να κατανοήσω τη σκηνή που μόλις είχα δει. Αναμφίβολα ήταν εκδήλωση συντροφικότητας και αλληλεγγύης. Το πρώτο ελάφι εκτέθηκε στον κίνδυνο της επαφής μας για να προστατέψει τον τραυματισμένο του σύντροφο αρνούμενο να τον εγκαταλείψει.
      
Από τότε, πολλές φορές έχω ανασύρει στη σκέψη μου τις σκηνές που περιέγραψα. Τις περισσότερες φορές λησμονούμε ότι οι κανόνες που διέπουν τις λειτουργίες της Φύσης ισχύουν και για τους ανθρώπους. Η κοινωνικότητα κι η αλληλεγγύη δεν είναι αποκλειστικά προνόμιά μας. Για τα ελάφια είναι συνθήκη επιβίωσης. Για εμάς, εκτός από συνθήκη επιβίωσης, είναι και γνώρισμα πολιτισμού.

   Τώρα, στην εποχή του νεοβαρβαρισμού, προσπαθούμε να επαναδιαπλέξουμε τους δεσμούς κοινωνικότητας και αλληλεγγύης για να αντιπαρατεθούμε στους επελαύνοντες Ούννους που λεηλατούν πάλι και καταστρέφουν τις ζωές, την πατρίδα μας και το φυσικό της περιβάλλον.
  Έπρεπε να περιμένουμε την έλευση των βαρβάρων;
                                                                          
                                                                                  27/12/2011
                                                                                Τάσος Λύτρας

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: O Τάσος Λύτρας είναι Ορειβάτης, Ερασιτέχνης Βοτανικός, Νομικός Περιβάλλοντος κ.λπ.

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Γιάννης Σχίζας: "Βιβλιοκριτική ενός βιβλίου που δεν εκδόθηκε" ( "Η Κατάσταση του κόσμου 2011")



Του Γιάννη Σχίζα, από την ΟΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (ΕΔΩ

Χάρις στον Κώστα Φωτεινάκη και στο «ΟΙΚΟΠΟΛΙΣ»  (ΕΔΩ)   θυμηθήκαμε κάτι που δεν θα έπρεπε να είχαμε ξεχάσει – κι αυτή ήταν η ετήσια «Παγκόσμια Κατάσταση», μια έκδοση του αμερικανικού Ινστιτούτου Worldwatsch που αναφέρεται  στην εξέλιξη των περιβαλλοντικών συνθηκών και στη διαδρομή των αντίστοιχων πολιτικών εξελίξεων  σε ολόκληρο τον πλανήτη, με έμφαση σε διαφορετικά  ζητήματα  κάθε φορά... Η «Παγκόσμια κατάσταση» (State of the world) εκδιδόταν κανονικά από το 1984, πρώτα βέβαια στα Αγγλικά και μετά σε μερικές δεκάδες γλώσσες, μεταξύ των οποίων και στα ελληνικά. Στις απαρχές του Ινστιτούτου  ήταν βαρύνουσα η συγγραφική και οργανωτική παρουσία του Λέστερ Μπράουν, όμως στη συνέχεια ο τελευταίος «εξώσθηκε» και το Ινστιτούτο έκανε τη μεταπολίτευσή του..

Στα ελληνικά η «Παγκόσμια Κατάσταση»  κυκλοφόρησε στη δεκαετία του 90 ύστερα από πρωτοβουλία της «Νέας Οικολογίας» , ενώ σε μεταγενέστερη  φάση  υλοποιήθηκε και  με πρωτοβουλία της «Ευώνυμης Οικολογικής Βιβλιοθήκης» και της «Οικοτοπίας». Το συγκεκριμένο έργο ήταν απλό αλλά καθόλου απλοϊκό, ιδιαίτερα πληροφοριακό και ιδιαίτερα διεγερτικό για τους ακτιβιστές της Οικολογίας.
 
Η «Παγκόσμια Κατάσταση του 2011» («Καινοτομίες που θρέφουν τον πλανήτη») δεν πιάνει τόσο το μάτι από πρώτη όψη,  έχοντας επιλέξει σαν «ειδικό πεδίο» το παγκόσμιο διατροφικό πρόβλημα και τις «διαπλεκόμενες» μαζί του - πολιτικοοικονομικές και τεχνολογικές συνθήκες. Όμως η  ανάλυση των ανθρώπων του  Worldwatsch είναι πολύ χρήσιμη  σε μια  περίοδο όπου ο «συμβατικός» και «εξημερωμένος» λόγος των οικονομιστών κάθε απόχρωσης, υποστηρίζει την κατά το δυνατόν μεγαλύτερη πρόσδεση των αναπτυσσομένων οικονομιών στον διεθνή καταμερισμό – πράγμα που με τη σειρά του σημαίνει: Εξωστραφής προσανατολισμός της γεωργικής παραγωγής, καθεστώς «ολιγοκαλλιέργειας» ή μονοκαλλιέργειας σε ειδικές περιοχές, αποδυνάμωση τοπικών κοινωνιών, επιπτώσεις στην περιβαλλοντική ποικιλότητα,  εξάρτηση  από την εξειδίκευση και τις διεθνείς πολιτικές ,  κλπ. κλπ. Σύμφωνα με τη συμβατική οικονομολογία, η εξειδίκευση υποτίθεται ότι θα κομίσει χρήμα και περισσότερες οικονομικές δυνατότητες στις αναπτυσσόμενες οικονομίες, όμως η αχαλίνωτη και ανεξέλεγκτη μείωση της ποικιλότητας του οικονομικού τοπίου συνδέεται με την  πείνα, τη  στέρηση και  την ενίσχυση των εγχώριων οπλικών συστημάτων (!!!). Οπότε,  δια της εις άτοπον απαγωγής, επιβεβαιώνεται η αξία της προσαρμοσμένης κλίμακας στη γεωργία για την κάλυψη των εγχώριων επισιτιστικών αναγκών, όπως επίσης και η σημασία της για την ποιότητα ζωής και τους κοινοτικούς δεσμούς που την διασφαλίζουν…

Στις συνθήκες της τρέχουσας κρίσης η «Παγκόσμια Κατάσταση» κομίζει μηνύματα  και για την ελληνική πραγματικότητα: Ιδιαίτερα μάλιστα όταν κάποιοι  ιδεολογικοί παράγοντες της μνημονιακής υποτέλειας  εξάρουν τη σημασία του άνευ ορίων και όρων εξωστραφούς προσανατολισμού της ελληνικής οικονομίας … 
-----------
Εκ των υστέρων μάθαμε ότι ορισμένα άρθρα από το βιβλίο είχαν δημοσιευτεί στο περιοδικό ΟΙΚΟΤΟΠΙΑ [ΕΔΩ]

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2011

Ανεμογενήτριες και μεταλεία απειλούν τον Εθνικό Δρυμό Οίτης...

 Δείτε περισσότερα ΕΔΩ για τα μεταλεία κ.λπ.

 ---------------------------

Στον Ειδικό Γραμματέα Δασών η Κίνηση Πολιτών για τη Σωτηρία της Οίτης

Αντιπροσωπεία της Κίνησης Πολιτών για την Σωτηρία της Οίτης συναντήθηκε χθες Τρίτη 20 Δεκεμβρίου στην Αθήνα με τον κ Γεώργιο Αμοργιανιώτη, Ειδικό Γραμματέα Δασών του ΥΠΕΚΑ για το θέμα των μεταλλείων στην Οίτη

Η Κίνηση κατέθεσε στον Ειδικό Γραμματέα αναλυτικά τις θέσεις και τις προτάσεις της για την προστασία και τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής της Οίτης, τις οποίες έχει κατά καιρούς καταθέσει στους αρμόδιους φορείς και στην τοπική κοινωνία.

Θέσαμε επίσης τα θέματα της διασφάλισης της νομιμότητας της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη θέση «Κοκκινόβραχος», της αυστηρής τήρησης των περιβαλλοντικών όρων των εξορύξεων, της αγωνίας των κατοίκων της κοινότητας του Κουμαριτσίου για την τύχη του χωριού τους και της αντίθεσης της Κίνησης στην επέκταση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων στην περιοχή της Οίτης.

Αναλύσαμε στον κ Ειδικό Γραμματέα ότι Μεταλλεία και βιώσιμη ανάπτυξη είναι έννοιες ασύμβατες. Η Οίτη από Εθνικός Δρυμός, από το βουνό του Ηρακλή, του Γοργοποτάμου και της εθνικής μας ιστορίας, των ιαματικών πηγών, των φαραγγιών, των σπάνιων λουλουδιών και του αγριοκάτσικου, γίνεται βιομηχανικό πάρκο και βιομηχανική περιοχή. Ζητήσαμε να συμβάλει και ο ίδιος από τη θέση του στην ακύρωση αυτής της προοπτικής και στην άμεση σύνταξη ενός Ολοκληρωμένου Ειδικού Αναπτυξιακού Προγράμματος για την Οίτη

Τέλος η αντιπροσωπεία της Κίνησης Πολιτών για τη Σωτηρία της Οίτης θέσαμε στον κ Ειδικό Γραμματέα την αντίθεσή μας στο θέμα των αιολικών πάρκων στην Οίτη, που, ως βιομηχανικές εγκαταστάσεις, είναι ασύμβατα με την ειδική προστασία του βουνού, ζητώντας την αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού των ΑΠΕ και την εξαίρεση της Οίτης από Περιοχή Αιολικής Προτεραιότητας(ΠΑΠ)

Η Οίτη είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα της περιοχής μας. Μαζί με το Μαλιακό, τα ιαματικά, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κοιλάδας του Σπερχειού, τα πλούσια ιστορικά στοιχεία μας, μπορεί να αποτελέσει μια ολοκληρωμένη πρόταση στη σημερινή συγκυρία για την αλλαγή του στρεβλού τρόπου σκέψης για την ανάπτυξη.

Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Η Αφρική επισκέπτεται το Γκραζ: Τα αφρικανικά μέλη και οργανισμοί στο Συνέδριο των Friends of Nature

 [Οι εκπρόσωποι των οργανισμών-μελών παρουσιάζονται. Emmanuel Agbete (2ADIB Mali), Momodou Lamine Kinteh (Friends of Nature Gambia), Abdellatif Hedibi (ATLED Algeria), Nanamou Sékou Kader (ALUSFADE Guinea) και Pierre-Paul Moubitang (Save Africa Cameroon)]

[Ο Πρόεδρος της Αυστρίας Heinz Fischer μαζί με Αφρικανικά μέλη στο Graz]

[Για πρώτη φορά στην ιστορία των ΦτΦ, ένα ηγετικό μέλος Αφρικανικού Οργανισμού-Μέλους συμμετέχει στο Διοικητικό Συμβούλιου των ΦτΦ: Στο Graz ο Mamadou Mbodji του οργανισμού ASAN της Σενεγάλης ψηφίστηκε ως μέλος του Δ.Σ.]

[Παραδοσιακές στολές για διεθνή σύγκριση: Ο Markus Ehrenpaar, Διευθύνων Σύμβουλος του Naturschutzbund Styria (δεύτερος από αριστερά), ο Mamadou (δεύτερος από δεξιά) και ο Pierre-Paul (δεξιά).]

Μπορεί το μέλλον του κινήματος των «Φίλων της Φύσης» (ΦτΦ) να αναζητηθεί στην Αφρική? Αν λάβουμε υπόψη αφενός ότι η έμφαση στα μέλη και τους οργανισμούς στην Αφρική δίνεται στην περιβαλλοντική εκπαίδευση  και αφετέρου ότι ό μέσος όρος ηλικιών των μελών είναι πολύ χαμηλός, αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Εννέα αντιπρόσωποι από επτά χώρες της Βόρειας και Δυτικής Αφρικής παρακολούθησαν το φετινό Συνέδριο των ΦτΦ στο Γκραζ. Για κάποιους από αυτούς ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκαν την Ευρώπη –μένοντας έκπληκτοι από τις γραφειοκρατικές δυσκολίες έως ότου εκδοθεί η visa τους. Οι Αφρικανοί και πολίτες από πολλά άλλα μέρη του κόσμου βρίσκονται υπό γενική καχυποψία ότι θέλουν να μείνουν στον ευρωπαϊκό «κοινωνικό παράδεισο». Παραταύτα  οι ΦτΦ πέτυχαν την έγκαιρη άφιξη των μελών τους στην Αυστρία.
Οι Αφρικανοί ΦτΦ δήλωσαν ότι για αυτούς είναι πολύ σημαντικό η δημιουργία δικτύων με ανθρώπους που εκπέμπουν στο ίδιο μήκος κύματος από διάφορες ηπείρους και γενιές. Για όλα τα μέλη και τους φίλους οργανισμούς στην Αφρική είναι πολύ σημαντικό να κερδίσουν γνώση σχετικά με τις διαδικασίες για οικολογικά έργα και τρόπους χρηματοδότησης από τους ΦτΦ. Χαιρετίζουν τη δυνατότητα αμοιβαίων επισκέψεων των ΦτΦ με σκοπό να γνωριστούν καλύτερα τα μέλη και να βελτιώσουν τις γνώσεις τους. Η διεθνής αλληλεγγύη, μία βασική αξία των ΦτΦ, αποδεικνύεται αναντικατάστατη και στον 21ο αιώνα. 
Διαβάστε ολόκληρη την αναφορά ΕΔΩ.