[Από τα δάση της προηγούμενης ανάρτησης πάμε στην πόλη - ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ αλλά και της πόλης | Ο εκδότης της ΑΓΡΑ Σταύρος Α. Πετσόπουλος σχεδίασε και επιμελήθηκε το βιβλίο του χαράκτη Frans Masereel Η ΠΟΛΗ (Die Stadt, The City, La ville) και μας γνώρισε ένα "νέο είδος εικαστικής ποίησης: το μυθιστόρημα, τη νουβέλα, τη μικρή διήγηση σε εικόνες χωρίς λόγια" και όχι μόνο. Εκδόσεις όπως αυτή σε κάνουν να ξαναπάρεις στα χέρια σου και να ξαναγαπήσεις το βιβλίο που το "παράτησες" επιλέγοντας την οθόνη και το πληκτρολόγιο.]
-----------------------
Γεννημένος στο Βέλγιο, ο Φρανς Μαζερέελ (1889-1972) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους εξπρεσιονιστές χαράκτες του 20ου αιώνα. Απεικονίζοντας ιδιοφυώς την ανθρώπινη εμπειρία στη σύγχρονη μεγαλούπολη του Βερολίνου, η Πόλη, αυτό το μυθιστόρημα χωρίς λόγια, που αποτελείται από 100 λεπτοδουλεμένες ξυλογραφίες, θεωρείται το αριστούργημά του. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στη Γερμανία το 1925.
Οι ξυλογραφίες του, αξιοσημείωτης δύναμης και ομορφιάς, αποδίδουν το τεταμένο κλίμα στην ταραγμένη Βαϊμάρη και έχουν πρόγονό τους τα κοινωνιολογικά κείμενα της Μητροπολιτικής αίσθησης του Γκέοργκ Ζίμμελ, συνδιαλέγονται με την κινηματογραφική Μητρόπολη του Φριτς Λανγκ, τα πρώιμα εξπρεσιονιστικά θεατρικά του Μπρέχτ, τις ζωγραφιές του Γκρος και εικονοποιούν τα χρονικά για το Βερολίνο του Γιόζεφ Ροτ και του Βάλτερ Μπένγιαμιν.
Ο Μαζερέελ δημιούργησε ένα νέο είδος εικαστικής ποίησης: το μυθιστόρημα, τη νουβέλα, τη μικρή διήγηση σε εικόνες χωρίς λόγια. Μέσα από κάθε φύλλο, με την απλή αρμονία του μαύρου και του άσπρου, περνά σαν αστραπή ο ιλιγγιώδης ρυθμός του βιαστικού 20ου αιώνα.
Αν τα παλαιότερα βιβλία του ήταν μεγάλα, το τελευταίο του, Η πόλη, είναι κυριολεκτικά μνημειώδες. Με αυτό το έργο ο καλλιτέχνης προχώρησε κατά κάποιον τρόπο από τη σονάτα στη συμφωνία. [Από το Δελτίο Τύπου της ΑΓΡΑ]
-----------
Χρήσιμοι σύνδεσμοι και άλλες πληροφορίες:
Η λέσχη του βιβλίου [ΕΔΩ]
Frans Masereel - WIKIPEDIA [ΕΔΩ]
Αυτοπροσωπογραφία - Frans Masereel (31 July 1889 – 3 January 1972)
"Σε μια αυτοπροσωπογραφία του 1923 ο Φρανς Μαζερέελ απέδωσε με γραμμές το πρόσωπό του: συνδυάζοντας την τέχνη του χαράκτη με το απόθεμα του καλλιτέχνη σε βάσανα, θυμό και συμπόνια... Σε αντίθεση με τις πιστές προσωπογραφίες - καθρέφτες του Rembrandt ή του van Gogh ο Μασερέελ δεν κοιτάζει τον εαυτό του καταπρόσωπο. Τα μάτια του κοιτάζουν πέρα από το είδωλό του - κοιτάζουν μέσα από τα στρογγυλά χρυσά γυαλάκια του τον κόσμο, κάτι εκεί έξω, πέρα από τη δική του εικόνα. Δεν νομίζω πως έχω δει άλλη αυτοπροσωπογραφία που να τοποθετεί τον δημιουργό της με τόσο απόλυτη και κατηγορηματική βεβαιότητα στη θέση του μάρτυρα και όχι του πρωταγωνιστή..."
"Η πόλη του μπορεί να είναι το Παρίσι, τα λιθόστρωτα στενά δρομάκια του, τα φανάρια των δρόμων, τα καφέ, οι στήλες με τις διαφημίσεις. Αλλά είναι και η παγκόσμια πόλη, όπου "homo homini lupus", όπως ο ίδιος είπε σε μια συνέντευξή του, συνεχίζοντας: "Από τη μια δημιουργεί πλούτο. Κι από την άλλη καταστροφή, απόγνωση, μίσος".
MARINA WARNER απόσπασμα από την εισαγωγή του βιβλίου που είναι γραμμένο με το πολυτονικό σύστημα γραφής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου