Να υπερασπίσουμε το άρθρο 24 του
Συντάγματος
Οι απειλές της Νέας Δημοκρατίας του 2006 για αναθεώρηση
του άρ.24 που προστατεύει το περιβάλλον και τον πολιτισμό, επιστρέφουν το 2013 δια
στόματος του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά στο Ναύπλιο
του Κώστα Φωτεινάκη
«–
Να αναθεωρηθεί το περίφημο άρθρο 24, ώστε να περιφρουρηθεί καλύτερα το
περιβάλλον και να αντιμετωπιστούν ακραίες καταστάσεις που εμποδίζουν σήμερα την
αξιοποίηση της ιδιωτικής περιουσίας ενός απλού ανθρώπου, όσο και της περιουσίας
του Δημοσίου. Και να ενισχυθεί έτσι και η Γεωργία και η Κτηνοτροφία, αλλά και
να ενισχυθεί και η ίδια η δασική προστασία.»
Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς,
Προσυνέδριο Ν.Δ. στο Ναύπλιο 16/6/2013
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από την ομιλία του
κ.Σαμαρά, πέρασε όμως στα «ψηλά» των ΜΜΕ
λόγω ΕΡΤ, ανασχηματισμού ή ακόμα και λόγω «θερινής ραστώνης» της κοινωνίας για
θέματα περιβάλλοντος.
Το άρθρο 24 του Συντάγματος, που θέλει να
αναθεωρήσει ο κ.Σαμαράς (και ο κ.Βενιζέλος άραγε;) έχει αποτελέσει τη βάση
θετικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας για την προστασία του
Περιβάλλοντος και του Πολιτισμού, οι οποίες όμως αξιολογούνται ως αρνητικές από
εκείνους που αδιαφορούν ή που κερδοσκοπούν λεηλατώντας τη φύση.
Όσοι ενδιαφέρονται μόνο για τα κέρδη, σε βάρος της
κοινωνίας και της φύσης, θεωρούν το άρθρο 24 του Συντάγματος, ως ένα από τα
εμπόδια στα σχέδιά τους, και για αυτό κατά καιρούς επιχειρούν να το «εκσυγχρονίσουν»,
δηλαδή να το αποδυναμώσουν. Τις περισσότερες φορές χρησιμοποιούν τις φράσεις
«περαιτέρω προστασίας του περιβάλλοντος» κ.λπ. στην πραγματικότητα όμως
επιδιώκουν να το τροποποιήσουν έτσι ώστε ανενόχλητοι να «κόβουν και να ράβουν» το φυσικό και το
αστικό περιβάλλον στα μέτρα τους.
Το ΣτΕ που εκδίδει αποφάσεις ερμηνεύοντας το άρθρο
24 του Συντάγματος, δεν είναι το μοναδικό μέσο για την Προστασία του
Περιβάλλοντος, είναι απλώς ακόμα μία
δυνατότητα που αξιοποιούν τα κινήματα πολιτών στους αγώνες τους, καταβάλλοντας
μάλιστα μεγάλα ποσά για την προσφυγή σε αυτό. Το ΣτΕ φαίνεται ότι διολισθαίνει
στις κυβερνητικές επιλογές του μνημονίου, λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις κατευθύνσεις
του κλιμακίου της τρόικας που δόθηκαν στην έδρα του
Δικαστηρίου στις 9 Ιουνίου 2012.
Παρ΄ όλα αυτά το άρθρο 24 του Συντάγματος εξακολουθεί να αποτελεί ένα ανάχωμα ενάντια στη λεηλασία της
φύσης και της προστασίας της
πολιτιστικής μας κληρονομιάς, ένα εμπόδιο για όσους λεηλατούν τα δάση, τους
αιγιαλούς κ.λπ.
Υπενθυμίζουμε ότι και στο παρελθόν είχε επιχειρηθεί να αναθεωρηθεί το άρθρο
24, έτσι ώστε να αλλάξει η έννοια του δάσους και να αποχαρακτηριστούν δασικές περιοχές, όμως η αναθεώρηση δεν πραγματοποιήθηκε γιατί
υπήρξαν σοβαρές αντιδράσεις από τους επιστημονικούς και κοινωνικούς φορείς καθώς
και από τα κινήματα πολιτών.
Αξίζει τον κόπο να αναφερθούμε α)
στο νόμο Δρυ του 2003 με τον οποίο
επιχειρήθηκε να αλλάξει η έννοια του δάσους και να αποχαρακτηριστούν δασικές
περιοχές, αλλά η ολομέλεια του ΣτΕ τον έκρινε αντισυνταγματικό βάση του άρθρου
24 του Συντάγματος β) στη
κατάθεση πρότασης αναθεώρησης άρθρων του Συντάγματος από τη κυβέρνηση της Νέας
Δημοκρατίας, Μάιος 2006, μεταξύ των οποίων και του άρθρου 24. Η πρόταση της Ν.Δ.:«... η νομολογία, ερμηνεύοντας το άρθρο 24
σε συνδυασμό με το άρθρο 117 παράγραφος 3 και κάνοντας σημαντική προσπάθεια να
περισώσει το δασικό πλούτο της Χώρας, είχε οδηγηθεί, σε ορισμένες περιπτώσεις,
σε ανελαστικές παραδοχές σε ό,τι αφορά τις δασικές εκτάσεις, που παραγνώριζαν
πραγματικές καταστάσεις διαμορφωμένες εδώ και δεκαετίες, μην εξυπηρετώντας
πάντοτε το δημόσιο συμφέρον με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και καταλήγοντας συχνά
σε ανεπιεικείς λύσεις».
Τα κινήματα πολιτών, οι επιστημονικοί και
κοινωνικοί φορείς, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις οφείλουν να συντονιστούν για μια ακόμα φορά για να
αποτρέψουν την οποιαδήποτε σκέψη για αναθεώρηση (περιβαλλοντική αποδυνάμωση)
του άρθρου 24 με κύριο αίτημα «Το άρθρο
24 του Συντάγματος δεν χρειάζεται αναθεώρηση – χρειάζεται εφαρμογή».
Πρόεδρος των Φίλων της Φύσης/ Friends of Nature Greece