«Υγεία και Εμπόριο/ TTIP: τι να ελπίζουμε για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης» | Health and Trade: what hope for SDG3?

Υγεία και Εμπόριο: 

τι να ελπίζουμε για τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης /ΣΒΑ3;

Αναρτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015 από το Δίκτυο Υγείας και Εμπορίου (HaT),  Health and Trade Network Bulletin Board

Μετάφραση: Μαρία Τομπάζου

«...οι δυνάμεις της εξουσίας, ιδιαίτερα της επιχειρηματικής εξουσίας, είναι ευέξαπτες με ό,τι επαρκεί για μια συνεκτική κοινωνία. Επειδή η εξουσία κερδίζει τόσο λίγα από την κοινωνία βραχυπρόθεσμα, δεν διστάζει να καταστρέφει την κοινωνία μακροπρόθεσμα».

― Wes Jackson,Becoming Native to This Place

Σε περίπτωση που κοιμόσασταν τις τελευταίες δέκα ημέρες, την προηγούμενη εβδομάδα στη Νέα Υόρκη, τα Ηνωμένα Έθνη επικύρωσαν τελικά τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) στοχεύοντας να βάλουν τέρμα στη φτώχεια, να προστατέψουν τον πλανήτη και να διασφαλίσουν ευημερία για όλους. Αστέρια της ροκ, επικεφαλής χωρών, διάσημοι παίκτες ποδοσφαίρου, ακόμη κι ο ίδιος ο Πάπας, παρευρέθηκαν για να συγχαρούν ο ένας τον άλλον και τους εαυτούς τους που χάραξαν ένα πλαίσιο για τη διάσωση των φτωχών του κόσμου. Ωστόσο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, συγκεντρωμένοι σε εκκλησίες, πάρκα και φοιτητικές εστίες σε ολόκληρη την πόλη, κινήματα πολιτών του Νότου, καθώς και πολίτες που επιθυμούν να κατανοήσουν σε βάθος, μαζεύονται αυτήν την εβδομάδα για να αναλύσουν, να αξιολογήσουν και να κρίνουν τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης. 

Το παρόν άρθρο στοχεύει στη συμβολή σε αυτούς τους δημόσιους διαλόγους, στήνοντας το σκηνικό για βαθύτερες έρευνες σχετικά με το αντίκτυπο των πολιτικών παγκόσμιου εμπορίου και κάνοντας ανοιχτές ερωτήσεις σχετικά με τις δυνατότητες επίτευξης των «Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης 3» στην υγεία και την ευημερία. Η εφαρμογή των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης θα απαιτήσει καλή διακυβέρνηση, ισχυρή δέσμευση και νομοθεσία φιλική στη δημόσια υγεία. Το παρόν άρθρο αμφισβητεί το εάν είναι δυνατό μέσα σε ένα κλίμα παγκόσμιου εμπορίου και επενδύσεων, καθοδηγούμενο από το διεθνή ανταγωνισμό, να υπάρξουν οι πρώτες και οι καλύτερες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου που δεν είναι σχεδιασμένες να βελτιώσουν τις πολλές μεταβλητές της διεθνούς ανάπτυξης.

Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης απαιτούν περιβαλλοντικά βιώσιμη ανάπτυξη χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς. Ο τρίτος από τη δέσμη των 17 Στόχων εστιάζει στη διασφάλιση της υγιούς ζωής και στην προώθηση της ευημερίας με 12 πλήρεις στόχους (βλ. παρακάτω). Οι στόχοι αφορούν κυρίως τα αναπτυσσόμενα κράτη, αλλά είναι επίσης σημαντικοί για περιοχές όπου επικρατεί ουσιώδης ανισότητα στον τομέα της υγείας, τόσο στην ίδια τη χώρα όσο και μεταξύ χωρών, όπως στις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Παρά τα μεγαλεπήβολα ιδανικά και τους μαζικούς εορτασμούς, ακόμα και σύμφωνα με τα πρότυπα της Νέας Υόρκης, κανένας από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης δεν είναι νομικά δεσμευτικός. Ενώ οι κυβερνήσεις δεσμεύονται να επενδύσουν στην εφαρμογή τους, πολλοί βρίσκονται επίσης στην αντίθετη πλευρά -όπως περίφημα υποστήριξε η καμπάνια των Στόχων των Ανθρώπων για Βιώσιμη Ανάπτυξη - που δεσμεύονται σε νομικά δεσμευτικές μελλοντικές εμπορικές συμφωνίες, όπως η Συνεργασία για τα κράτη του Ειρηνικού (TPP), η Διατλαντική Συνεργασία Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) και η Eνιαία Περιφερειακή Οικονομική Συνεργασία (RCEP). Αυτές οι προτεινόμενες εμπορικές συμφωνίες, όπως υπογραμμίζεται στα Bulletins του Δικτύου Υγείας και Εμπορίου από την πρώτη δημοσίευσή τους, δεν θα προωθήσουν ιδιαίτερα την υγεία και την ευημερία, ενώ είναι πολύ πιθανό να καταλήξουν να έχουν δυσμενείς επιπτώσεις.

Συνδυάζοντας τις ανησυχίες μας για τις εμπορικές συμφωνίες με τους «Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης 3», δημιουργούνται επιπλέον ερωτήματα που μπορούν να απαντηθούν χωρίς συντονισμένες προσπάθειες για την έρευνα των επιπλοκών των Συμφωνιών Ελεύθερων Συναλλαγών στην επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης. Αυτό που ακολουθεί είναι μια σύνοψη μερικών από τα σημεία που μας απασχολούν σε σχέση με τους στόχους υγείας.

Καθολική Κάλυψη Υγείας (UHC) και οικονομική αντασφάλιση

Η επίτευξη της καθολικής κάλυψης υγείας ενισχύεται από τους περισσότερους στόχους. Χωρίς αυτή, η μείωση των ποσοστών θνησιμότητας νεογνών και μητέρων, για παράδειγμα, δεν θα ήταν δυνατή. Ούτε θα ήταν δυνατόν να «εξαλειφθεί το AIDS, η φυματίωση, η ελονοσία και οι παραμελημένες τροπικές ασθένειες, καθώς και να καταπολεμηθεί η ηπατίτιδα, οι ασθένειες από μολυσμένο νερό και άλλες λοιμώδεις ασθένειες». Η επίτευξη της καθολικής κάλυψης υγείας απαιτεί δυνατές, διαφανείς και υπεύθυνες κυβερνητικές πολιτικές που να διασφαλίζουν ότι η παροχή υγειονομικής περίθαλψης φθάνει μέχρι και τους πιο φτωχούς, γυναίκες, άντρες και παιδιά. Η απελευθέρωση των υγειονομικών υπηρεσιών που ενθαρρύνεται από τη Διατλαντική Συνεργασία Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP), τη Συμφωνία σχετικά με τις Συναλλαγές στον Τομέα των Υπηρεσιών (TiSA) και σχετικά συμβασιακά κεφάλαια στις εμπορικές συμφωνίες πάει κόντρα σε αυτούς τους στόχους, που ρίχνουν τις κερδοφόρες εταιρείες υγειονομικής περίθαλψης ενάντια στις πολιτικές κοινωνικής προστασίας, σε κάτι που συχνά αναφέρεται ως η μάχη μεταξύ των δεξιών φιλελεύθερων και της αριστερής πολιτικής, όταν στην πραγματικότητα η υγειονομική περίθαλψη θα έπρεπε να αφορά την παροχή των καλύτερων υπηρεσιών υπό τις σωστές συνθήκες για όλους.

Επιπρόσθετα, το ρυθμιστικό κεφάλαιο συνεργασίας της TTIP σκοπεύει να δημιουργήσει ένα σύστημα, σύμφωνα με το οποίο όλες οι προτεινόμενες και αναθεωρημένες νομοθετικές πράξεις υποβάλλονται σε αξιολόγηση (από τον ανταγωνιστή εμπορικό συνεργάτη) των δυνατοτήτων τους για ζημία στο διατλαντικό εμπόριο. Εάν αυτή πρόκειται να είναι η τάση στις εμπορικές συμφωνίες ανά τον κόσμο, όπως ελπίζει η Κομισιόν, πώς θα υπάρξει ισορροπία με τις κυβερνητικές επενδύσεις και τους κανονισμούς που απαιτούνται για την επίτευξη των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης; Πάρτε, για παράδειγμα, την πολύ ρεαλιστική περίπτωση της ολλανδικής εταιρείας Achemea που έκανε μήνυση στην κυβέρνηση της Σλοβακίας σε δικαστήριο διεθνών επενδύσεων προς αποφυγή μιας φοβηθείσας απαλλοτρίωσης των κερδών της, αφότου η κυβέρνηση της Σλοβακίας πρότεινε να επανεθνικοποιήσει το εθνικό ασφαλιστικό σύστημα υγείας: πώς μπορούν τέτοιου είδους δράσεις πιθανώς να βοηθήσουν στην επίτευξη της παγκόσμιας υγειονομικής περίθαλψης και την πρόληψη του οικονομικού κινδύνου;

Τιμολόγηση φαρμάκων

Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης στοχεύουν να διασφαλίσουν «οικονομικά προσιτά, στοιχειώδη φάρμακα και εμβόλια, σύμφωνα με τη Διακήρυξη της Ντόχα στη Συμφωνία TRIPS και Δημόσιας Υγείας, κάτι που επιβεβαιώνει το δικαίωμα των αναπτυσσόμενων χωρών για χρήση στο μέγιστο των διατάξεων της Συμφωνίας σχετικά με τις πτυχές του εμπορίου στα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας». Η παροχή φαρμάκων σε όλους συνδέεται άμεσα με την καθολική κάλυψη υγείας, ωστόσο βρίσκεται υπό την απειλή των νομικά δεσμευτικών προτεινόμενων αυξήσεων των όρων για τις ευρεσιτεχνίες σε μεγάλο αριθμό εμπορικών συμφωνιών και πιθανών απειλών στο Ευρωπαϊκό σύστημα τιμολόγησης και διαδικασιών αποζημίωσης στην TTIP. Όλα αυτά θα ωθούσαν την τιμή των φαρμάκων προς τα πάνω. Με τον Ινδό πρωθυπουργό Μόντι να συναντά τον πρόεδρο Ομπάμα στη Νέα Υόρκη αυτήν την εβδομάδα, καθώς και την αυξανόμενη πίεση από τις ΗΠΑ στην Ινδία για αλλαγή των νόμων περί ευρεσιτεχνιών -μία κίνηση που ενδεχομένως να κλείσει την πρόσβαση σε φθηνότερα γενόσημα φάρμακα για εκατομμύρια από τους φτωχότερους ανθρώπους στον κόσμο, το μέλλον της Συμφωνίας TRIP χρειάζεται να προστατευτεί, ώστε να μην υπονομευτούν οι «Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης 3».

(Η διαφημιστική πινακίδα της «Incredible India» με μια εκδοχή του Ταζ Μαχάλ από χάπια πάνω σε φορτηγά έξω από το ξενοδοχείο του Μόντι και του προξενείου της Ινδίας στη Νέα Υόρκη).

Καπνός, αλκοόλ και περιβαλλοντικές τοξίνες | Έλεγχος και εμπόριο καπνού

Ο μεμονωμένος στόχος της ενδυνάμωσης της Σύμβασης Πλαισίου για τον έλεγχο του καπνού αξίζει το χειροκρότημα, καθώς και μεγάλα ποσά επενδύσεων. Παρόλο που η πλειονότητα των περιπτώσεων Επίλυσης Διαφορών Επενδυτή-Κράτους (ISDS) και των απειλούμενων περιπτώσεων ISDS ενάντια σε χώρες που επιχειρούν να εφαρμόσουν ή να προτείνουν νομοθέτηση για τον έλεγχο της συσκευασίας του καπνού και παρά το πλήθος των προειδοποιήσεων για την υγεία, εγκυμονεί μεγάλος κίνδυνος ότι αυτό θα μπορούσε να παραμείνει μη επιτεύξιμο, δεδομένης της επίδρασης του ενδεχόμενου ρυθμιστικού παγώματος των ISDS. Ένα πρόσφατο άρθρο που γράφτηκε από κοινού από το HaT και την ASH περιέγραφε πώς η έντονα χρηματοδοτημένη κι επίμονη άσκηση πίεσης από τη βιομηχανία καπνού προς τις δύο πλευρές του Ατλαντικού στην TPP και την TTIP στοχεύει στην προστασία των θανάσιμων προϊόντων τους και της αγοράς τους. Ενώ η παρουσία του παρόντος στόχου στη δέσμη «Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης 3» αποτελεί οπωσδήποτε απόδειξη της εξαιρετικής άσκησης πίεσης από την κοινότητα ελέγχου του καπνού, μπορεί επίσης να υποδεικνύει -όσο θλιβερό κι αν είναι- ότι οι εταιρείες καπνού απλά δεν ενδιαφέρονται για τους «ΣΒΑ 3» καθότι γνωρίζουν στα χέρια ποιων βρίσκεται η αληθινή εξουσία. Παρομοίως, για την πρόληψη της ζημιάς που προκαλεί το αλκοόλ: η βιομηχανία οινοπνευματωδών ποτών έχει συνεχή παρουσία στις συναντήσεις των ενδιαφερόμενων της TTIP σχετικά με τις διαπραγματεύσεις. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει επίσης δηλώσει δημοσίως ότι θεωρεί πως οι μηχανισμοί ελέγχου των τιμών που έχουν καθιερωθεί για την προστασία της δημόσιας υγείας στις ΗΠΑ κάνουν διακρίσεις ενάντια στους Ευρωπαίους εξαγωγείς κρασιού. Για χρόνια, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου έχει συμπεριλάβει νόμους για τον έλεγχο του αλκοόλ, ως τεχνικά εμπόδια στο εμπόριο, ενισχύοντάς τους με τις προτεινόμενες FTA, τι ελπίδα υπάρχει για βελτίωση στα μέτρα ελέγχου εμπορίου αλκοόλ που απαιτούν οι «ΣΒΑ3»;

Ένα πρόσφατο άρθρο της Sharon Treat και του κέντρου Διεθνούς Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας συνοπτικά περιγράφει πώς η TTIP απειλεί να «καταστρέψει την ικανότητα των ΗΠΑ να προστατεύσουν τα τοξικά χημικά». Εάν, όπως συχνά δηλώνεται από αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η TTIP θέσει ένα χρυσό πρότυπο στις εμπορικές συμφωνίες, πώς η προβλεπόμενη φθίνουσα εναρμόνιση και απώλεια της πολιτικής ανεξαρτησίας θα επιτρέψει την πληρότητα του στόχου «για ουσιαστική μείωση του αριθμού των θανάτων και των ασθενειών από επικίνδυνα χημικά και τη ρύπανση και μόλυνση του αέρα, του νερού και του εδάφους»; Η κοινή αντίληψη είναι ότι δεν θα την πληροί, ότι η TTIP θα οδηγήσει σε μείωση των προτύπων, ξεκινώντας με την εμπορική συμφωνία ΕΕ-ΗΠΑ, κι έπειτα εξάγοντας τα μειωμένα εκείνα πρότυπα σε όλο τον κόσμο με άλλες FTA.

Εμπόριο στους ΣΒΑ

Ο στόχος 17 των ΣΒΑ στοχεύει στην «αναζωογόνηση της παγκόσμιας συνεργασίας για Βιώσιμη Ανάπτυξη» σε τρεις τομείς: οικονομία, τεχνολογία, δυνατότητα ανοικοδόμησης και εμπόριο. Ήδη ο τομέας του εμπορίου φαίνεται παραδόξως πολύ μακριά. Απαιτεί τρεις στόχους για το εμπόριο:

1.       Την προώθηση ενός παγκόσμιου, βασισμένου σε κανόνες, ανοικτού, χωρίς διακρίσεις και δίκαιου, πολυμερούς συστήματος εμπορίου υπό τον ΠΟΕ και τη σύναψη της Αναπτυξιακής Ατζέντας της Ντόχα,

2.       Την ουσιαστική αύξηση των εξαγωγών των αναπτυσσόμενων χωρών για διπλασιασμό των μετοχών των λιγότερο αναπτυσσόμενων χωρών με παγκόσμιες εξαγωγές έως το 2020, και

3.       Την πραγματοποίηση έγκαιρης εφαρμογής αγοράς χωρίς δασμούς και αγοράς ποσοστώσεων μακροπρόθεσμα για όλες τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, διασφαλίζοντας ότι οι κανόνες καταγωγής που εφαρμόζονται σε όλες τις εισαγωγές από λιγότερο αναπτυγμένες χώρες είναι διαφανείς, απλές και συμβάλλουν στη διευκόλυνση της πρόσβασης στην αγορά.

Το κενό ανάμεσα στο στόχο 17 και την πραγματικότητα της προέκτασης των ευρεσιτεχνιών, της κάμψης των ρυθμίσεων, του άδικου, μυστικού και διμερούς κανόνα των TTIP και TPP είναι πελώριο. Ολοφάνερα απούσες στους ΣΒΑ, οι τρέχουσες και προτεινόμενες περιφερειακές και διμερείς εμπορικές συμφωνίες (καθώς και οι εκπρόσωποι των ομάδων συμφερόντων) απλά φαίνεται να έχουν αγνοήσει πλήρως τη διαδικασία των ΣΒΑ, καθώς πιέζουν με τις διαπραγματεύσεις τους στις Βρυξέλλες, την Ουάσινγκτον και τη Χαβάη. Η μείωση δασμολογικών εμποδίων στη γεωργία ανάμεσα στην ΕΕ και τις ΗΠΑ, και μόνο, απειλεί να μειώσει τις εξαγωγές στην ΕΕ και τις ΗΠΑ από την Αφρική και την Ασία, όπου βρίσκονται πολλές από τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες.

Και τέλος... μήπως αυτές οι μορφές ανάπτυξης είναι ακόμα σχετικές με τον κόσμο στον οποίο ζούμε σήμερα;

Το μόνο πράγμα που οι ΣΒΑ και οι εμπορικές συμφωνίες έχουν πράγματι κοινό είναι ένας δηλωμένος στόχος για να αυξηθεί το ακαθάριστο εθνικό προϊόν (ΑΕΠ). Δεν φτάνει που το μέτρο για το ΑΕΠ ως μεμονωμένος δείκτης ανάπτυξης είναι εσφαλμένος, οι δυνάμεις του εμπορίου εξακολουθούν να διεκδικούν ότι η αύξηση του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος μιας χώρας ή περιοχής θα συμβάλει στην ανάπτυξη και θα βελτιώσει τα εισοδήματα για όλους. Ενώ πράγματι ενδέχεται να ενισχύονται τα στατιστικά στοιχεία ανάπτυξης ενός κράτους, τα νούμερα του ΑΕΠ δεν αντανακλούν την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ανάπτυξης και τη σημασία διαφορετικών τύπων κοινωνικής ανισότητας, φτώχειας, φύλου, επιπέδου μόρφωσης και ευημερίας του ανθρώπινου πληθυσμού. Ο δείκτης ανθρώπινης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος μετρά τα ανθρώπινα δικαιώματα, την υγεία, τα μορφωτικά επιτεύγματα και το εύρος του κατά κεφαλή εισοδήματος, βρίσκεται πιο κοντά στο πνεύμα των ΣΒΑ. Ωστόσο, οι εμπορικές συμφωνίες -όπου βρίσκεται η πραγματική αφοσίωση των παγκόσμιων ηγετών στις ΗΠΑ, την ΕΕ και την Κίνα- δεν έχουν σχεδιαστεί για να απευθύνονται σε πιο ολιστικούς και συνολικούς δείκτες ανάπτυξης.

Ούτε οι εμπορικές πολιτικές ούτε οι ΣΒΑ προκαλούν την εμμονή με εξέλιξη και ανάπτυξη. Είναι πέρα κάθε αμφιβολίας ότι είναι βαθιά άδικο που εκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν στη φτώχεια, ενώ ο υπόλοιπος πλανήτης ζει άνετα ή απολαμβάνει προνομιούχους τρόπους ζωής: μπορεί η εξέλιξη και η ανάπτυξη να στηρίξουν ποτέ τα φτωχότερα κράτη ώστε να έχουν πιο ισάξιο βιοτικό επίπεδο; Ίσως θα έπρεπε να ρωτάμε αν οι πλουσιότερες χώρες (και άτομα) θα ήταν προετοιμασμένες να υποαναπτυχθούν έτσι ώστε να δημιουργηθούν πιο ίσες κοινωνίες και να βελτιωθεί η ευημερία; Αυτό θα σήμαινε χρήση λιγότερης ενέργειας, λιγότερα ταξίδια, παροχή υπηρεσιών τοπικά, στήριξη περισσότερο στην πληροφορική για τη διανομή ιδεών προς πυροδότηση καινοτομιών σε ανοιχτά φόρουμ, μείωση εξόδων στα συστήματα υγειονομικής φροντίδας απαγορεύοντας τον καπνό, περιορίζοντας το αλκοόλ και εκμετάλλευση των αποταμιεύσεων για την παροχή υγειονομικής φροντίδας για όλους και ίσως ανάπτυξη φαρμάκων σε εθνικά κέντρα έρευνας για εθνικές αγορές: με άλλα λόγια, μια πλήρης μεταστροφή των οικονομιών κλίμακας, και το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ζητούν οι πολυεθνικοί υποστηρικτές των εμπορικών συμφωνιών. Είναι οι άνθρωποι της εξουσίας πραγματικά έτοιμοι να χρηματοδοτούν επιδείξεις πλούτου και καλής πρόθεσης από τη μία, ενώ μας αφαιρούν το δικαίωμα στην υγεία και την ευημερία με μυστικές εμπορικές συμφωνίες από την άλλη;

 Οι 12 στόχοι των ΣΒΑ 3: Να διασφαλιστεί η υγιής ζωή και να προωθηθεί η ευημερία

1.       Έως το 2030, να μειωθεί το παγκόσμιο ποσοστό θνησιμότητας μητέρων σε λιγότερες από 70 ανά 100.000 γεννήσεις ζώντων

2.       Έως το 2030, να εξαλειφθούν οι θάνατοι νεογνών και παιδιών κάτω των 5 ετών που μπορούν να προληφθούν, με όλες τις χώρες να βάζουν σκοπό να μειώσουν τη νεογνική θνησιμότητα τουλάχιστον στις 12 ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων και τη θνησιμότητα κάτω των 5 ετών τουλάχιστον στις 25 ανά 1.000 γεννήσεις ζώντων

3.       Έως το 2030, να εξαλειφθεί το AIDS, η φυματίωση, η ελονοσία και οι παραμελημένες τροπικές ασθένειες, καθώς και να καταπολεμηθεί η ηπατίτιδα, οι ασθένειες από μολυσμένο νερό και άλλες λοιμώδεις ασθένειες

4.       Έως το 2030, να μειωθεί κατά ένα τρίτο η πρόωρη θνησιμότητα από μη μεταδοτικές ασθένειες μέσω της πρόληψης και της θεραπείας και να προωθηθεί η ψυχική υγεία και η ευημερία

5.       Να ενδυναμωθεί η πρόληψη και η θεραπεία της κατάχρησης ουσιών, συμπεριλαμβανομένης της κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών και της βλαβερής χρήσης αλκοόλ

6.       Έως το 2020, να μειωθεί κατά ήμισυ ο αριθμός των παγκόσμιων θανάτων και τραυματισμών από τροχαία ατυχήματα. Έως το 2030, να διασφαλιστεί παγκόσμια πρόσβαση σε υγειονομικές σεξουαλικές και αναπαραγωγικές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένου του ελέγχου των γεννήσεων, της πληροφόρησης και εκπαίδευσης, και να ενσωματωθεί η αναπαραγωγική υγεία σε εθνικές στρατηγικές και προγράμματα

7.       Να επιτευχθεί παγκόσμια κάλυψη υγείας, συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής αντασφάλισης, πρόσβαση σε ποιοτικές υγειονομικές υπηρεσίες πρώτης ανάγκης και πρόσβαση σε ασφαλή, αποτελεσματικά, ποιοτικά και προσιτά φάρμακα κι εμβόλια για όλους

8.       Έως το 2030, να μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των θανάτων και ασθενειών από επικίνδυνα χημικά, καθώς τη ρύπανση και μόλυνση του αέρα, του νερού και του εδάφους

9.       Να ενδυναμωθεί η εφαρμογή της Σύμβασης Πλαισίου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για τον έλεγχο του καπνού σε όλες τις χώρες, όπως είναι απαραίτητο

10.   Να στηριχθεί η έρευνα και η ανάπτυξη εμβολίων και φαρμάκων για τις μεταδοτικές και μη μεταδοτικές ασθένειες που επηρεάζουν πρωταρχικά τις αναπτυσσόμενες χώρες, να παρέχεται πρόσβαση σε προσιτά φάρμακα κι εμβόλια πρώτης ανάγκης, σύμφωνα με τη Διακήρυξη της Ντόχα στη Συμφωνία TRIPS και τη δημόσια υγεία, που διαβεβαιώνει το δικαίωμα των αναπτυσσόμενων χωρών να εκμεταλλεύονται στο μέγιστο τις διατάξεις της Συμφωνίας στις σχετικές με το εμπόριο πτυχές των δικαιωμάτων Πνευματικής Ιδιοκτησίας σχετικά με την ευελιξία προστασίας της δημόσιας υγείας, και ιδιαίτερα να παρέχεται πρόσβαση στα φάρμακα για όλους

11.   Να αυξηθεί ουσιαστικά η χρηματοδότηση της υγείας και η πρόσληψη, ανάπτυξη, εκπαίδευση και διατήρηση εργατοδυναμικού της υγείας σε αναπτυσσόμενες χώρες, ειδικά στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες και σε μικρά νησιά

12.   Να ενδυναμωθεί η δυνατότητα σε όλες τις χώρες, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες, για έγκαιρη πρόληψη, μείωση κινδύνων και διαχείριση εθνικών και παγκόσμιων κινδύνων υγείας.

Στείλτε τα σχόλιά σας ή επικοινωνήστε με το HaT για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δουλειά μας... info@healthandtradenetwork.org

Δημοσιεύτηκε στο Health and Trade Network Bulletin Board 

Μετάφραση: Μαρία Τομπάζου

[Έχετε τη δυνατότητα να διαβάσετε το κείμενο με ένα εισαγωγικό πρόλογο του Κώστα Φωτεινάκη, προέδρου των ΦΙΛΩΝ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece  σε e - magazine και σε μορφή PDF  ΕΔΩ]