World Day to Combat Desertification and Drought -17 June
[Το σύνθημα της
Παγκόσμιας Ημέρας για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, 2018: «Η γη έχει αληθινή αξία. Επενδύστε σ’ αυτήν». Οι ΦτΦ συμμετείχαν στην Ευρωπαϊκή εκστρατεία people4soil που πραγματοποιήθηκε το 2016 - 2017 για τη νομική θωράκιση του εδάφους και εξακολουθούν να προβάλλουν την αναγκαιότητα προστασίας του.
Την περίοδο που διανύουμε και μέσω της προβολής και της πρακτικής διεκδίκησης και εφαρμογής των 17 Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ, οι ΦτΦ προβάλλουν ιδιαίτερα τον 15ο ΣΒΑ "Η ΖΩΗ ΣΤΗ ΣΤΕΡΙΑ" Protect, restore and promote sustainable use of terrestrial ecosystems, sustainably manage forests, combat desertification, and halt and reverse land degradation and halt biodiversity loss.
Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, 2018, και αντί έκδοσης Δελτίου Τύπου, οι ΦτΦ αναδημοσιεύουν το άρθρο της κας Ελένης Καπετανάκη - Μπριασούλη, που δημοσιεύτηκε στην ΕΦΣΥΝ.]
Ευφυής αντιμετώπιση της ερημοποίησης και βιο-οικονομία
της Ελένης Καπετανάκη - Μπριασούλη
Καθηγήτριας στο Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου
Για την φετινή Παγκόσμια Ημέρα για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης, η Γραμματεία της Διεθνούς Σύμβασης για την Καταπολέμηση της Ερημοποίησης (ΔΣΚΕ) διακηρύττει «η γη έχει αληθινή αξία, επενδύστε σ’ αυτήν» και καλεί παραγωγούς, καταναλωτές και πολιτικούς να κάνουν ‘έξυπνες’ επενδύσεις στη γη που συμβάλλουν στην αειφορική διαχείριση της.
Δηλαδή, προστατεύουν τους έγγειους πόρους – έδαφος, νερό, βιοποικιλότητα – και αποδίδουν τοπικά και υπερ-τοπικά κοινωνικά και οικονομικά οφέλη, εξασφαλίζοντας την βιολογική και οικονομική παραγωγικότητα της γης, ή αλλιώς, προστατεύοντας την από υποβάθμιση (στόχος: μηδενική υποβάθμιση) και ερημοποίηση.
Η αειφορική διαχείριση της γης είναι βασικός πυλώνας της βιο-οικονομίας, του αναπτυξιακού στόχου που η Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες χώρες στον κόσμο προωθούν τα τελευταία χρόνια ως απόκριση σωρεία κινδύνων: εξαντλούμενοι ορυκτοί και άλλοι πεπερασμένοι φυσικοί πόροι, αυξανόμενος παγκόσμιος πληθυσμός, μειούμενη παραγωγική γη (λόγω αστικοποίησης κυρίως), επισιτιστική ανασφάλεια, κλιματική αλλαγή, φυσικοί και τεχνολογικοί κίνδυνοι.
Ορίζεται ως η παραγωγή ή/και η χρήση ανανεώσιμων (χερσαίων και θαλάσσιων) βιολογικών πόρων και η μετατροπή τους, καθώς και των αποβλήτων τους, σε τροφή, ζωοτροφές, βιογενή προϊόντα και βιο-ενέργεια (1). Η βιο-οικονομία είναι μονόδρομος για την αειφόρο ανάπτυξη.
Ο στόχος και η άμεση (αν και πολύπλοκη) σχέση της αειφορικής διαχείρισης της γης με τη βιο-οικονομία, αφενός, καθιστά επιτακτικότερη τη στενή και διαρκή σύνδεση αναπτυξιακού και χωρικού σχεδιασμού ιδιαίτερα στις περιοχές υψηλού κινδύνου ερημοποίησης και, αφετέρου, προδιαγράφει το προφίλ των ‘έξυπνων’ επενδύσεων σε γη. Πως ‘βαθμολογείται’ σ’ αυτό το ‘τεστ ευφυίας’ η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Κρήτη, μια περιοχή υψηλού κινδύνου ερημοποίησης ιδιαίτερα υπό τις τρέχουσες δυσμενείς κλιματικές συνθήκες και έντονες αναπτυξιακές πιέσεις;